Sahabe bir savaştan yeni dönmüştü. Henüz zırhlarını bile çıkarmamışlardı ki, Efendimiz (sav) ikinci bir savaşı emretti. Sahabeden bir grup, Efendimizin huzuruna gelerek:
“Ya Resulallah, siz hak peygambersiniz. İkinci bir savaşı emrettiniz, elbette en doğrusunu bilirsiniz. Ancak biz çiftçiyiz, hurmaların dilinden anlarız. Bu mevsimde hurmaların bakımını yapmazsak ve savaşa gidersek, döndüğümüzde hiç meyve alamayız ve aç kalırız. Fakat emrediyorsanız, emriniz başımızın üzerinedir.”
Tam o anda, şu ayet indi:
“Ey iman edenler! Allah’tan korkun, O’na yaklaşmaya vesile arayın ve O’nun yolunda çaba gösterin ki kurtuluşa eresiniz.” (Maide, 5:35)
Bu ilahi emir karşısında sahabe tereddüt etmeden savaşa hazırlandı. Çünkü Allah ve Resulü’nün emrine uymanın her şeyden önemli olduğunu biliyorlardı. Allah’ın yardımıyla hem savaşta zafer kazandılar hem de hurma ağaçlarına döndüklerinde meyvelerinin bereketlendiğini gördüler.
