Söz verdi Kûfe halkı, sonra döndü yüzünü,
Zalimin yoluna verdi Hüseyin’in izini.
“Gitme Hüseyin, vuracaklar seni,”
Aslanım, zulme hiç boyun eğmedi.
Kucağında vuruldu masum yavrusu,
Zalimlere karşı yoktu korkusu
Göğsünde otuz üç mızrak yarası
Gerçek oldu dedesinin rüyası
Tek kaldı yiğidim, herkes döndü yoldan
O dönmez oldu Hak davâ’dan
Su vermez oldu Yezid Fırattan
Ne istediniz o masum baştan
