Peygamber Efendimiz (sav) sahabeleriyle müslümanları namaza nasıl çağrı yapacakları hakkında istişare yaptı.
Herkes farklı farklı önerilerde bulundu.
“Kimi; namaz vakitlerinin boru çalınarak, ateş yakılarak, çan çalınarak veya yüksekçe bir yere bayrak dikilerek haber verilmesi tekliflerinde bulundu.”
“Fakat Efendimiz (sav), bu tekliflerin her birini, başka millet ve dinlere ait olması nedeniyle uygun görmemişti.”
Topluluk bir karara varamadan dağıldı.
Abdullah bin Zeyd, rüyasında namaza insan sesi ile çağırıldığını gördü ve rüyasını Efendimize (sav) anlattı.
Hz. Ömer; aynı rüyayı bende gördüm Abdullah bin Zeyd benden önce davrandı dedi.
Peygamberimiz (sav) bu ifadeleri çok beğendi ve “Gördüğünü Bilal’e öğret; çünkü onun sesi güzeldir.” buyurdu.
Hz. Bilal, Medine’nin en yüksek yerine çıkarak öğrendiklerini okudu.
