Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur
Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın
Öldüm der durur, yine de yaşarsın
Seni ey iyi Allah bilir
Gerisi, ya yanlış ya eksik bilir
Seni mutsuz edenler yüzünden
Umutsuz olma
Mutlu olacağın zamanlarda gelir
Seni mutsuz edenleri görüp, herkesi öyle sanma
Seni mutlu edecek olanda gelir
Üzülme!
Çünkü Yaradan umudu
En çaresiz anlarda yollar
Unutma!
Yağmurun en şiddetlisi
En kara bulutlardan çıkar
Kusur bulmak için bakma birine
Bulmak için bakarsan bulursun
Kusuru örtmeyi marifet edin kendine
İşte o zaman kusursuz olursun
İki şey yıkar insanı;
Dostundan gelen ihanet
Düşmanından gelen merhamet
Ey Nefsim!
Seni sen yapan benim
Beni de ben yapan sensin
Ya yola gel beraber gidelim
ya da yoldan çekil
Ben Hakk’a gideyim
Sen uzattığın eli tutmayan ele mi dargınsın
Yoksa onu tutmayacak birine uzattığın için
Kendine mi kızgınsın ?
Bir gönlü mü kırdın; ağlamalısın
Hele özür dilemesini bilmiyorsan
Senden dost olmaz, senden yaren olmaz
Ya incittiğin, kırdığın gönlü Allah seviyorsa
Resulullah (sav) seviyorsa,
Nerden bileceksin, bilmiyorsun
Bilseydin ödün kopardı dokunmaktan
Dilsiz değildir suskunluk
Çok şey anlatır anlayana
Kelimelerin anlatamadıklarını haykırır
Bir kaçış değildir suskunluk
Bir bakıştan çok daha fazlasıdır
Sessiz çığlıkların bir adım ötesidir
Hayata olan öfken
İnsanlara olan kırgınlığın
Nicesi saklıdır içinde sükunetin
Rest çekmenin en “asil” halidir
Hayat bir uykudur
Ölünce uyanır insan
Sen erken davran
Ölmeden önce uyan
Edepli edebinden susar
Edepsiz ben susturdum zanneder
Üzülme cancağzım
Her bir yara’ dan
Haberdardır Yaradan
Bizi bilen bilir
Bilmeyen kendisi gibi bilir
Sanmasınlar yıkıldık
Sanmasınlar çöktük
Bir başka bahar için
Sadece yaprak döktük
Tut ki Ali’ den sana miras kaldı Zülfikar
Sende Ali’ nin yüreği yoksa, Zülfikar neye yarar
Niceleri geldi, neler istediler
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler
Sen hiç gitmeyecek gibisin değil mi
O gidenler de senin gibiydiler
Her şey vaktini bekler
Ne gül vaktinden önce açar
Ne güneş vaktinden erken doğar
Bekle senin olan, sana gelecektir
Ben dostlarımı ne kalbimle
Ne de aklımla severim
Olur ya kalp durur, akıl unutur
Ben dostlarımı ruhumlar severim
O ne durur ne de unutur
Yolun başında üzdüler diye üzülme
Yolun sonunda hesap soracak Allah var
Her şeye canını sıkma ey gönül
Ne bu dertler kalıcı, ne de bu ömür
Biz sahipsizliği çok iyi biliriz
Bu yüzden gidene git değil
Allah’ a emanet ol deriz
Aynalar türlü türlüdür
Yüzünü görmek isteyen cama bakar
Özünü görmek isteyen Cana bakar
Her şey neye layıksa ona dönüşür
Gel ne olursan ol yine gel
İster kafir, ister mecusi
İster puta tapan ol yine gel
Bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı değildir
Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel
